27 Şubat 2011 Pazar

Yaşasın, elini kaşığa daldırdı!

Dün bu sebze püresi olayı yüzünden fena halde heyecanlıydık. Sabah gidildi, mama sandalyesi alındı (beni tanıyanlar gülmesin; tabii ki turuncu-yeşil). Çabucak eve gelindi, sandalye monte edildi ve hooop Lara içine oturtuldu. Tepkisi ne olacak? Sıkılıp debelenmeye başlaması kaç dakika sürecek? Baktık gülücükler saçıyor, hemen fotoğraf makinesi getirildi ve hevesle aynı pozdan yüz tane çekildi :)

Derken ben püresini hazırlamaya başladım. Sebzeleri buharda pişirmek için Tefal'in Baby Home makinesini kullanıyorum. Bu makine hem buharlı pişirici, hem blender. Dolayısıyla pratik. Ama ben acemi anne olarak onun kadar pratik miyim? Hayır tabii ki.

Patatesi, havucu, pirinci tek tek buharladım. Koyduğum su miktarı az geldi falan filan. Neyse en sonunda püreyi hazırlamayı başardım.

Ve o an! Kaşığın Lara'nın ağzına ilk uzanması. Ya reddederse... Gözümün önüne mama sandalyesinin karşısında maymun olan ben geldi bir an. Hadi Lara, hop hop Lara...

İlk önce yüzünü buruşturdu. Eh, haliyle. Vücudun tam onun istediği tat ve kıvamda hazırladığı anne sütünden sonra bu tatsız tuzsuz şey de nereden çıktı?! Üstelik teknik olarak da yemesi zor...


Derken, kaşığa olan ilgisinden midir nedir püreye doğru uzanmaya ve lokmasını alınca gülmeye başladı. Sonunda -tabii ki şu aşamada hepsini bitirmesini beklemiyoruz- tabağın bir kısmını yedi. Çok sevindim!


Tecrübeli annelerin dediğine göre bebek yemeyi reddederse zorlamamak, ona zaman tanımak gerekiyormuş. Alıştıkça her gün biraz daha fazla yermiş, ilk günlerde birkaç kaşık (kaşığın ucundan tabii) yemesi bile iyiye işaretmiş.

Bir de, bugün (ikinci günümüzde yani), elini kaşığa daldırdı. Sonra da parmaklarını yemeye başladı :) Diğer anneleri bilemem ama benim için Lara'nın yemek yerken üstünü, başını, elini vs. kirletmesi o kadar önemli değil. Elinde bezle dolaşan annelerden değilim yani. Bu yüzden, mamalı suratını ve sarı, yapış yapış ellerini görmek beni sadece güldürdü.



İşte ilk püre maceralarımız böyleydi. Ben bu yemek seanslarını pek sevdim doğrusu... :)

Merhaba sebze püresi!


Lara dün ilk kez anne sütü dışında bir şey; sebze püresi yedi. Ve sanırım hoşlandı :) Şimdilik öğlen 12 ile 2 arasında, günde sadece bir öğün yiyecek.

Doktorumuz bize ek gıdalara geçişte şöyle bir başlangıç önerdi.

İlk hafta:
Yarım patates (ben taze patates tercih ediyorum)
Yarım havuç
1 çorba kaşığı pirinç
1 çorba kaşığı sızma zeytinyağı

Patates, havuç ve pirinci buharda veya haşlayarak pişiriyoruz (ben buharda yapmayı tercih ediyorum).
Sonra zeytinyağını ekleyip blenderdan geçiriyoruz.

İkinci haftadan itibaren:
Her seferinde yeni bir sebze ve tahıl eklenecek.

Uygun sebzeler:
Kereviz, enginar, kabak, cherry (4 adet), dolmalık biber (taneleri ayıklanarak), pancar, ıspanak, yer elması, kırmızı tatlı biber, taze fasulye (3 adet), pırasa, soğan, 1 diş sarmısak, maydonoz, dereotu (3 dal), çarliston biber, bamya (4 adet), semizotu (2 dal), pazı.

Uygun tahıllar: 
Kırmızı mercimek (tepeleme 1 tatlı kaşığı), bulgur (1 çorba kaşığı), irmik (1 tatlı kaşığı)

Dikkat edilecek noktalar:
1 öğünde 7 çeşit ürünü geçmemek gerekiyor. Bunun da 5'i sebze 2'si tahıl olmalı.

Karnıbahar, lahana, brokoli, brüksel lahanası, bezelye gaz yapabilir. Tek tek denenmeli, gerekirse verilmemeli.

Baklagil ve patlıcan yasak.

Çekirdekli sebzelerin (kabak, taze fasulye vs.) çekirdekleri ayıklanmalı.


Lara'ya ve bizim püremizden deneyen diğer bebeklere afiyet olsun!